انتقاد عفو بینالملل از "به خطر انداختن عمدی" جان آرش صادقی
۱۳۹۷ مهر ۵, پنجشنبه
سازمان عفو بینالملل گفته مقامات ایران با محروم کردن تعمدی آرش صادقی از مراقبت‌های ویژه که به گفته پزشکان به شدت به آنها نیاز دارد، در حال "شکنجه" او هستند. این زندانی سیاسی بنا به تشخیص پزشکان به نوع بدخیم سرطان "کندرو سارکوم" (سرطان استخوان) مبتلاست. پیش‌تر یک منبع آگاه به سازمان دیده‌بان حقوق بشر گفته بود تومور در استخوان بازوی راست آرش صادقی تا زیر ترقوه و کتف رشد کرده و به اعتقاد پزشکان تنها عمل جراحی نحوه روند درمان و نیاز به جراحی مجدد، پرتودرمانی یا شیمی درمانی را مشخص خواهد کرد.
آرش صادقی در ۳۰ تیر ۹۷ و پس از تشخیص تومور استخوان با تدابیر امنیتی از کرج به بیمارستانی در تهران منتقل شده بود اما پذیرش نشد.
سازمان عفو بینالملل در بیانیه خود که روز چهارشنبه چهارم مهر (۲۶ سپتامبر) منتشر شده، از آرش صادقی به عنوان یک زندانی عقیدتی نام برده که تنها به خاطر فعالیت‌های صلح‌آمیز حقوق بشری خود به ۱۹ سال زندان محکوم شده است.
فیلیپ لوتر، مدیر بخش پژوهش‌ها و امور حقوقی عفو بینالملل برای منطقه خاورمیانه و آفریقا گفته: «رفتار مقامات ایران در روند درمان آرش صادقی، نه تنها به طرز غیرقابل توصیفی ظالمانه است، بلکه از منظر حقوقی نوعی شکنجه محسوب می‌شود. در هر مرحله مقامات زندان، دادستانی و سپاه پاسداران هر چه توانسته‌اند انجام داده‌اند تا دسترسی آرش صادقی به خدمات درمانی حیاتی برای مقابله با سرطان کشنده را قطع یا محدود کنند.»
آرش صادقی به اتهام "اجتماع و تبانی علیه امنیت داخلی، توهین به رهبری، تشکیل گروه‌های غیرقانونی و تبلیغ علیه نظام" به ۱۵ سال حبس تعزیری و ۴ سال حبس تعلیقی محکوم شده است.
او چندین بار در اعتراض به وضعیت خودش و همسرش گلرخ ایرایی دست به اعتصاب غذا زده است. آرش صادقی در جریان آخرین اعتصاب غذا در بهمن ۹۶ در زندان رجایی شهر، دچار خون‌ریزی روده و تنگی نفس ناشی از عفونت ریه شد.
گلرخ ایرایی، فعال حقوق بشر از سوم بهمن ۱۳۹۵ در زندان بسر می‌برد. او فروردین ماه امسال پس از ۵۷ روز اعتصاب غذا به دلیل وخامت اوضاع جسمانی به بیمارستان منتقل شد.
عفو بینالملل در بیانیه خود نوشته روز هشتم سپتامبر (۱۷ شهریور) از بیمارستان امام خمینی تهران چندین بار با مقامات زندان برای انتقال آرش صادقی به بیمارستان و تحت عمل قرار گرفتن او در هفته پس از آن تماس گرفته شده، اما به مقامات بیمارستان گفته شده دفتر دادستانی مجوز لازم برای انتقال این زندانی سیاسی به بیمارستان را صادر نکرده است.
به نوشته عفو بینالملل پزشکان خواستار آن شده بودند تا آرش صادقی دستکم سه روز پیش از موعد عمل، برای انجام معاینات لازم و آماده‌سازی برای عمل جراحی به بیمارستان انتقال داده شود، اما مقامات زندان با بی‌اعتنایی به این درخواست، تازه در ساعات پایانی روز ۱۱ سپتامبر (۲۰ شهریور) آرش صادقی را از زندان به بیمارستان انتقال داده‌اند که همین امر موجب به تعویق افتادن عمل جراحی شده است.
در نهایت آرش صادقی روز ۱۲ سپتامبر زیر تیغ جراحی رفته است. این عمل هفت ساعت طول کشیده است.
به گفته عفو بینالملل به خطر انداختن زندگی هر بیماری با به تعویق انداختن عمل جراحی یا ممانعت از آزمایشات پزشکی "کاملا غیرقابل قبول" است.
در این بیانیه ذکر شده آرش صادقی به رغم توصیه پزشکان مبنی بر ضرورت بستری شدن ۲۵ روزه او در بیمارستان، سه روز پس از عمل جراحی به زندان رجایی‌شهر بازگردانده شد.
عفو بینالملل نوشته صبح روز ۲۲ سپتامبر آرش صادقی با پزشک جراح وقت معاینه داشته، اما انتقال او از زندان به بیمارستان بعدازظهر آن روز صورت می‌گیرد که در آن زمان جراح دیگر دربیمارستان حضور نداشته است.
طبق این گزارش یک پزشک عمومی پس از معاینه آرش صادقی متوجه یک عفونت جدی در محل جراحی شده است. طبق نظر این پزشک چنانچه آرش صادقی پس از عمل مطابق توصیه پزشکان در بیمارستان بستری می‌شد، احتمال بروز عفونت به مراتب کمتر می‌بود.
به گفته عفو بینالملل آرش صادقی در حال حاضر منتظر نتایج آزمایشات نمونه‌برداری است که مشخص می‌کنند آیا سرطان به نقاط دیگر بدن او نیز سرایت کرده یا خیر. صدور نتایج این آزمایش‌ها به نوشته این سازمان ممکن است دو هفته دیگر طول بکشد و در نهایت مشخص خواهد شد که آیا نیاز به انجام یک عمل جراحی دیگر خواهد بود.
عفو بینالملل در پایان بیانیه خود از مقامات ایران خواسته تا آرش صادقی را "سریعا و بدون قید و شرط" از زندان آزاد کنند. این سازمان خواسته است تا به "حق حیات" صادقی و "حق حفاظت از او در مقابل شکنجه" احترام گذاشته شود و این امر را مستلزم دسترسی او به خدمات پزشکی دانسته‌اند.
آرش صادقی ۳۹ سال سن دارد و پیش از دستگیری‌های متعدد، از سلامتی کامل برخوردار بود.
اخیرا دیده‌بان حقوق بشر نیز نسبت به وضعیت این زندانی سیاسی ابراز نگرانی کرده و هشدار داده بود هرگونه تعلل در مداوای او می‌تواند خطری غیرقابل جبران را به همراه داشته باشد.