Οι Γερμανοί δεν θέλουν να ξεχάσουν το Άουσβιτς

Πριν από 75 χρόνια ο Κόκκινος Στρατός απελευθέρωσε τους λίγους επιζήσαντες στο στρατόπεδο εξόντωσης του Άουσβιτς. Πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι δολοφονήθηκαν εκεί, κυρίως Εβραίοι. Το 1996 μετά από πρωτοβουλία του Γερμανού προέδρου Ρόμαν Χέρτσογκ, η 27η Ιανουαρίου ανακηρύχθηκε σε επίσημη ημέρα μνήμης για τα θύματα του Εθνικοσοσιαλισμού. Το 2005 τα ΗΕ αποφάσισαν η 27η Ιανουαρίου να είναι Διεθνής Ημέρα Μνήμης Των Θυμάτων του Ολοκαυτώματος.

Τα κρούσματα αντισημιτισμού τα προηγούμενα χρόνια αυξήθηκαν στη Γερμανία. Ολοένα και περισσότεροι Εβραίοι πέφτουν θύματα επιθέσεων σε δημόσιους χώρους. Αποκορύφωμα ήταν η απόπειρα δολοφονίας 51 ανθρώπων που βρίσκονταν σε συναγωγή στην πόλη Χάλε στις 9 Οκτωβρίου 2019.

Πόσο σημαντικό είναι για τους Γερμανούς σήμερα το Ολοκαύτωμα. Τι σκέφτονται για αυτό; Η Deutsche Welle ανέθεσε στην εταιρεία infratest dimap να διενεργήσει σχετική δημοσκόπηση. Η εταιρεία δημοσκοπήσεων διενήργησε 1018 τηλεφωνικές συνεντεύξεις και το «κύριο συμπέρασμα είναι καθησυχαστικό», σύμφωνα με τον δημοσκόπο Ρομπέρτο Χάινριχ.

Στην ερώτηση εάν οι τελετές μνήμης για τα θύματα του Ολοκαυτώματος είναι πολλές, λίγες ή όσες χρειάζονται οι μισοί από τους ερωτηθέντες απάντησαν ότι οι τελετές μνήμης είναι ακριβώς όσες χρειάζονται. Για έναν στους τέσσερεις Γερμανούς είναι πάρα πολλές, ενώ ένας στους έξι απάντησε ότι είναι πολύ λίγες.

Η εκπαίδευση βοηθάει 

«Πρόσφατα είπε κάποιος ότι 75 χρόνια μετά το τέλος του Β´ Παγκοσμίου Πολέμου δεν χρειάζεται πια να ασχολούμαστε τόσο πολύ με τα θύματα του Εθνικοσοσιαλισμού αλλά να βάλουμε επιτέλους μια τελεία». Θα λέγατε ότι έχει δίκιο ή όχι; Σε αυτή τη δεύτερη ερώτηση το 60% απάντησε σαφώς ότι είναι εναντίον στο να μπει μια τέτοια τελεία. Το 37% ωστόσο συμφώνησε ότι θα πρέπει να αφήσουν πλέον πίσω τους την περίοδο του Εθνικοσοσιαλισμού.

Η τρίτη θεματική ενότητα των ερωτήσεων αφορούσε τον τρόπο υπενθύμισης των εγκλημάτων του Εθνικοσοσιαλισμού. Για τους τρεις στους τέσσερεις ερωτηθέντες η επίσκεψη σε ένα στρατόπεδο εξόντωσης θα έπρεπε να περιλαμβάνεται υποχρεωτικά στη σχολική εκπαίδευση.

Ακόμη το 61% υποστηρίζει την αντιπαράθεση μέσα στην ίδια την οικογένεια και το ρόλο που αυτή έπαιξε την περίοδο του Εθνικοσοσιαλισμού. Επίσης το 55% δεν θεωρεί ότι θα έπρεπε οι αιτούντες άσυλο στη Γερμανία να μαθαίνουν για τα εγκλήματα του Εθνικοσοσιαλισμού.

«Η εκπαίδευση βοηθάει» ήταν η πρώτη αντίδραση ενός συναδέλφου του δημοσκόπου Ρομπέρτο Χάινριχ, όταν διάβασε τα αποτελέσματα της έρευνας. Και αυτό αποδεικνύεται περίτρανα όταν διαπιστώσει κανείς ότι μόλις το 21% των ανθρώπων με απολυτήριο λυκείου και ακαδημαϊκή εκπαίδευση τίθεται υπέρ του να τεθεί τέλος στις τελετές μνήμης των εγκλημάτων του Εθνικοσοσιαλισμού, ενώ το 56% με απολυτήριο δημοτικού ή γυμνασίου τίθεται υπέρ.

Ένα πάντως από τα βασικά συμπεράσματα είναι ότι «μια σαφής πλειοψηφία των ερωτηθέντων τάσεται υπέρ της συνέχειας της ενασχόλησης με το θέμα».

Όλιβερ Πίπερ

Επιμέλεια: Μαρία Ρηγούτσου