تشریح قانون مهاجرت نیروی مسلکی کار به آلمان

برای خارجی‌ها هیچ زمانی آمدن به آلمان به هدف کار، ساده نبوده است. رهبران سیاسی آلمان برای دهه‌ها اصرار می‌کردند که این کشور به یک سیاست فعالانه مهاجرت نیاز ندارد. اما این وضعیت در سال‌های اخیر به این دلیل تغییر کرد که آلمان با کمبود بیش از یک میلیون کارگر مسلکی برای حفظ چرخه اقتصاد مواجه شد.

سر از اول ماه مارچ، یعنی روز یک‌شنبه این هفته، قانونی در آلمان اجرایی شده است که مهاجرت نیروی کاری مسلکی به آلمان را ساده‌تر می‌سازد. در این مقاله به مهم‌ترین نکات این قانون برای متقاضیان خارجی پرداخته می‌شود.

چه کسی کارگر ماهر یا مسلکی خوانده می‌شود؟

برخلاف قوانین گذشته، در این قانون منظور از افراد مسلکی یا «متخصص» تنها به کسانی محدود نمی‌شود که سند فراغت از دانشگاه یا کالج دارند. در عوض، «کارگر مسلکی» به کسانی نیز گفته می‌شود که سند آموزش‌های حرفوی یا مسلکی در دست داشته باشند. البته این آموزش‌های حرفوی باید دست کم دوساله باشند و گواهی‌نامه یا اسناد آن باید از سوی ادارات مربوطه آلمانی به عنوان مساوی یا مشابه با گواهینامه‌های آلمانی به رسمیت شناخته شود.

اگر می‌خواهید بدانید که آیا مهارت‌ها و اسناد تان این شرایط را پوره می‌کند، می‌توانید به صفحه اینترنتی ایجاد شده توسط وزارت کار آلمان مراجعه کنید. همه این مسایل در وب‌سایت این وزارت زیر نام « Make it in Germany » توضیح داده شده است. شما می‌توانید در این وب‌سایت لینک‌های دیگر مسایل مرتبط با کار در آلمان را نیز دریابید.

حکومت آلمان در نظر دارد پروسه به رسمیت شناختن اسناد تحصیلی و آموزش حرفوی متقاضیان کار را در صورتی که همه اسناد مورد نیاز فراهم باشد، در ظرف سه ماه به انجام برساند. ویزای کاری برای این متقاضیان چهار هفته بعد صادر خواهد شد.

چه کسی اجازه دارد در آلمان کار کند؟

در اصول، همه متقاضیان از کشورهای خارج از اتحادیه اروپا اگر با یک شرکت مستقر در آلمان قرارداد کاری داشته و مهارت‌های مورد نیاز شغل مربوطه را داشته باشند، می‌توانند مجوز کار در آلمان را دریافت کنند. این قانون یک مانع عمده را برای کارگران خارج از اتحادیه اروپا برداشته است. قانون قبلی حکم می‌کرد که شهروندان کشورهای غیرعضو اتحادیه اروپا تنها در صورتی می‌توانند یک فرصت کاری را به دست بیاورند که هیچ متقاضی از آلمان یا اتحادیه اروپا برای آن کار وجود نداشته باشد.

با وجود این، در قانون جدید آن متقاضیان کار که سطح آموزش و تحصیل شان پایین‌تر از آموزش‌های حرفوی باشد، از فرصت کاری در آلمان محروم شده اند. با وجود این، اگر این متقاضیان یک پیشکش یا قرارداد کاری از سوی کارفرمای آلمانی داشته باشند می‌توانند درخواست ویزای آلمان را بکنند. در این صورت، کارفرما باید کارگر مورد نظر را آموزش حرفوی بدهد و اطمینان بدهد که او در ظرف دو سال سند یک آموزش مسلکی را به دست می‌آورد.

دیگر به چه چیزی نیاز است؟

به همه کسانی که قرارداد کاری یا پیشنهاد یک فرصت کاری از سوی کارفرمای آلمانی داشته باشند، اقامت چهار ساله یا مطابق مدت قرارداد کاری شان اجازه اقامت داده می‌شود. آن‌ها می‌توانند بعد از چهار سال برای کسب اقامت دایمی آلمان درخواست بدهند.

علاوه بر این، در صورتی که ثابت سازید می‌توانید از نظر مالی خود را تامین کنید و آشنایی کافی با زبان آلمانی دارید (سطح B2)، می‌توانید بدون داشتن قرارداد کاری نیز اجازه ورود به آلمان را کسب کنید.

قانون جدید همچنین شامل حال آن خارجی‌هایی می‌شود که در جویای آموزش‌های حرفوی یا تحصیلات دانشگاهی در آلمان اند. این افراد باید دیپلوم مکتب آلمانی یا دیگر اسناد تعلیمی لازم برای تحصیلات دانشگاهی یا آموزش‌های حرفوی را داشته باشند و زیر ۲۵ ساله باشند. کسانی که از این طریق به آلمان می‌آیند، بعد از دو سال کار می‌توانند تقاضای اقامت دایمی آلمان را بکنند.

آن کارگران مسلکی خارجی که بیشتر از ۴۵ سال سن دارند باید ثابت کنند که از کار شان در آلمان ماهانه حداقل ۳۶۸۵ یورو معاش می‌گیرند یا این که بعد از بازنشستگی، معاش تقاعدی مناسبی به دست می‌آورند.

اصول خاص برای مهارت‌های خاص

علاوه بر این، در بخش‌هایی که آلمان با کمبود شدید نیروی کاری مسلکی مواجه است، موانع مهاجرت کاهش داده شده است. به گونه مثال، داکتران، متخصصان تکنولوژی معلوماتی یا پرستارانی که سند آموزش حرفوی دارند، اگر پنج سال تجربه کاری داشته باشند، مجبور نیستند که منتظر بنشینند تا اسناد شان از سوی ادارات آلمانی به رسمیت شناخته شوند.

اما در صورتی که قرارداد یک کارگر ختم شود و او از ترک داوطلبانه آلمان خودداری کند، کارفرمایش مکلف است که مسئولیت مالی او به شمول هزینه مسکن را تا یک سال تامین کند.

اعضای فامیل می‌توانند به آلمان بیایند؟

براساس قانون جدید، کارگران مسلکی همچنین می‌توانند همسر و فرزندان زیر سن قانونی خود را به آلمان بیاورند. اما این کارگران ماهر باید ثابت سازند که می‌توانند مصارف زندگی همسر و فرزندان خود به شمول هزینه مسکن را تامین کنند. آن‌ها نمی‌توانند خدمات دولتی مانند کمک‌های اجتماعی (سوسیال) دریافت کنند.

سازمان‌هایی که در عرصه رفاه عامه فعالیت می‌کنند به شمول سازمان خیریه کاتولیک «کاریتاس» انتقاد کرده اند که این قانون منجر به جدایی اعضای خانواده‌ها می‌شود. آن‌ها می‌گویند کارگرانی که در شغل‌های اجتماعی یا بخش مراقبت و پرستاری کار می‌کنند به اندازه‌ای درآمد نخواهند داشت که بتوانند هزینه زندگی و مسکن خانواده‌های خود را تامین کنند.

آیا مهاجران و پناهجویان نیز از این قانون برخوردار می‌شوند؟

در اصول این قانون همچنین شامل حال پناهجویان و مهاجران در آلمان می‌شود، هرچند سیاستمداران اعتراف کرده اند که تعداد محدودی از آن‌ها مهارت‌های مورد نیاز این قانون را دارند.

بنابراین، پناهجویانی که مجوز اقامت در ‌آلمان را ندارند اما به دلایلی به کشورهای مبدای شان پس فرستاده نمی‌‌شوند، اجازه دارند تحت شرایط خاصی آموزش مسلکی یا حرفوی ببیند. آن‌ها در صورتی از مواد این قانون بهره‌مند می‌‌شوند که برای ۱۸ ماه هفته ۳۵ ساعت کار کرده باشند و بتوانند از نظر مالی خود را تامین کنند. علاوه بر این، آن‌ها باید در سطح خوب (B2) بر زبان آلمانی مسلط باشند و مرتکب اعمال جرمی نشده باشند.

زبینه کین‌کارتس/ ع. ف.