جان پرشتاب و کار ماندگار
۱۳۹۹ اسفند ۱۵, جمعه
منوچهر مهران ۸۰ سال پیش نخستین بار پرچم ایران را بر قله دماوند استوار کرد.
پدر منوچهر مهران (شهپور) از زمینداران بزرگ زادگاهش بود.
دبستان و دبیرستان را در زادگاهش به پایان رساند. از کودکی شیفته ورزش بود به‌طوری که گاه او را بیش‌فعال می‌خواندند. در رشته‌های کوهنوردی، دو میدانی و فوتبال مقام‌های نخست را در مشهد به دست آورد.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
۱۷ ساله بود که نخستین بار در برابر یک تیم فوتبال از اتحاد شوروی بازی دوستانه کرد و آوازه‌اش در خراسان پیچید.
۱۸ ساله بود که به خدمت سربازی رفت و در تیم‌های گوناگون ورزشی ارتش، مقام‌های نخست و دوم را یکی پس از دیگری به دست آورد.
۲۰ ساله بود که دبیر ورزش دبیرستان‌های مشهد شد و هفت سال پس از آن، کار را رها کرد، به تهران رفت و ورزش حرفه‌ای را در رشته‌های شنا، اسکی و فوتبال پی گرفت.
در سال ۱۳۲۲ (در ۳۱ سالگی) باشگاه "نیرو و راستی" را گشود که از نخستین ورزشگاه‌های نوین در کنار زورخانه‌های سنتی به شمار می‌آمد و نخستین باشگاه نوینی بود که توسط یک ایرانی سرپرستی می‌شد.
در همان سال نخستین هفته‌نامه ورزشی پایدار را در تاریخ ایران به نام باشگاهش "نیرو و راستی" برپا کرد. پیشتر در سال ۱۳۰۸ چند شماره از "روزنامه ورزش" درآمده ولی دوام نیافته بود.
هفته‌نامه او نخست پیوست روزنامه "ایران ما" بود ولی دیری نپایید که با تلاش‌های او و همسرش منیر جذنی که بعدها نشر آن را ادامه داد، مستقل شد و هر دو هفته یکبار به چاپ می‌رسید:
"نقش همسر من منیر در تهیه این نشریه از خود من پررنگ‌تر است".
۳۲ ساله بود که سرپرستی برگزاری مسابقات سراسری شنا و شیرجه را در تهران پذیرفت.
او افزون بر این غارنوردی را در ایران رواج و چندین دوره آموزش داد.
۳۳ ساله بود که با یک گروه ۴۵ نفری غار ۳۵ کیلومتری "مغان" را در خراسان درنوردید.
در آخرین سال زندگی به ترکیه رفت تا برگزاری چند مسابقه فراکشوری باشگاهی در زمینه‌های گوناگون را سازماندهی کند اما بیماری قلبی او را پیش از انجام کار به تهران بازگرداند.
منوچهر مهران (شهپور) در ۳۵ سالگی در تهران درگذشت.