سارا نبیل: هنرم سلاحم می باشد
۱۴۰۱ اردیبهشت ۱۷, شنبه
در آثار سارا نبیل به سختی می توان سیاست و هنر را تفکیک کرد. این هنرمند افغان که امروز در آلمان زندگی می کند، به تجربیات خود از سرکوب، فرار و جستجوی هویت در آثارش می پردازد.
از طریق عکس ها و نمایش ها بیان می دارد که چگونه زنان در افغانستان قربانی ظلم و ستم سیستماتیک می شوند و همچنین راه هایی را برای به دست آوردن مجدد کنترول هویت اش بررسی می کند.
سارا نبیل برای نمایش در سالون هنری شهر مانهایم آلمان، رادیکالیسم هنری را آشکار می کند که برای او تازگی دارد. در یک اجرا قبل از شروع نمایشگاه، هنرمند موهای دراز و سیاه اش را به طور کامل در مقابل تماشاگران کوتاه کرد. با این اعتراض هنری، نبیل می‌خواهد نشان دهد که چگونه بدن زنان در افغانستان به طور فزاینده‌ای به محلی برای ایدئولوژی‌های سیاسی، درگیری‌های فرهنگی و جنگ قدرت تبدیل شده است. حتی بیشتر از آن زمان که طالبان بار دیگر قدرت را در تابستان سال گذشته به دست گرفتند. چنین صحنه‌سازی فیزیکی زنان در معرض عام در افغانستان تابو است.
اعتراض فمینیستی
برای سارا نبیل، هنر عملی برای رهایی از خود است. او به دویچه وله گفت: «در افغانستان ما جامعه ای اسلامی و مردسالار داریم. من همیشه به دلیل هویت ام که یک زن هستم، تحت ستم بودم.» او در ادامه می گوید: «با کوتاه کردن موهایم، آزادی بر بدنم را دوباره باز می گردانم. من با پیش شرط ها، قوانین و مقرراتی که دین، جامعه و حکومت بر من به عنوان یک زن افغان تحمیل می کند، مخالف هستم.» او در حین اجرا از حضار خواست که موی خود را را به نشانه همبستگی با زنان افغانستان و کسانی که در سرنوشت مشابهی قرار دارند، اهدا کنند.
این اجرا توسط سه هنرمند مختلف برای سالون هنری شهر مانهایم آلمان، فیلمبرداری شد. ویدئوهای مختلف بخشی از نمایشگاه خواهد بود. مانند قیچی موهای نبیل. کریستینا برگمن، متصدی نمایشگاه به دویچه وله گفت: «آنچه در کار سارا نبیل مهم است این است که در هنر گزینه ای برای کنش وجود دارد، یعنی بازیابی آزادی از طریق بدن خود.»
در کابل، نبیل یک حمله انتحاری را تجربه کرد و سپس فرار نمود
سارا نبیل در سال ۱۹۹۴ در کابل پایتخت افغانستان به دنیا آمد و پس از سرنگونی رژیم طالبان به مکتب رفت. او در نوجوانی شروع به کار با هنر مدرن در مرکز هنرهای معاصر افغانستان کرد. در سال ۲۰۰۸ در نمایشگاهی شرکت کرد که در آلمان نیز به نمایش درآمد.
سارا نبیل، پس از سال ۲۰۱۳ در دانشگاه کاروان کابل در رشته علوم سیاسی تحصیل کرد. حتی در آن زمان نیز به عنوان یک فعال حقوق زنان و هنرمند، از سوی طالبان تهدید شد. در دسمبر ۲۰۱۴، او شاهد یک بمب گذاری انتحاری در دانشگاه بود. مردی خود را جلوی چشمان او منفجر کرد. یک نقطه عطف مهم برای نبیل: «این بار زنده ماندم، اما دفعه بعد خواهم مرد.» اندکی پس از آن، در فبروری ۲۰۱۵، او از دعوت نامه یک کنفرانس دانشجویی در هالند برای درخواست پناهندگی سیاسی در آلمان استفاده کرد. او از سال ۲۰۱۶ در دانشگاه طراحی افونباخ در رشته هنر تحصیل می کند.
باز کردن بحث با هنر
نبیل می گوید به دلیل امکان ویزا، فرار او از افغانستان با بسیاری از افراد دیگر متفاوت بود. اما او تجربه تبعید را با میلیون ها نفری که به دلیل مذهب یا سیاست مورد آزار و اذیت قرار گرفته اند، به اشتراک می گذارد. این هنرمند جوان می گوید هنوز فرارش تمام نشده است. او بین دو جهان زندگی می کند. نبیل همیشه از خود می‌پرسد که استقبال از هنر من در افغانستان چگونه است؟
او گزارش می دهد که او را همیشه در افغانستان درک کرده نمی توانند. سارا نبیل می گوید که " برخی چیزها برای جامعه افغانستان شوک وارد می کند. اما این چیزی است که من می خواهم. می خواهم چیزی قوی بگویم که تفاوت ایجاد کند و بحث های جدیدی را باز کند".
سارا نبیل پیام خود را از طریق شبکه های اجتماعی نیز منتشر می کند. او در هشتم مارچ به مناسبت روز جهانی زن ویدئویی را در اینستاگرام در مقابل مقر سازمان ملل در ژنیو منتشر کرد. در آن، او به مدت دو نیم دقیقه به سمت کمره فریاد می‌زند که در پایان به وضوح تحت فشار قرار می‌گیرد.
نبیل در این پست می نویسد: «این فریادی برای بقا، مقاومت، برابری و رهایی از همه قید و بندهای اجتماعی و سیاسی است.»
درد در تخریب صحنه هنر در افغانستان
این هنرمند به دویچه وله گفت: «برای من بسیار دردناک است که در حال حاضر هیچ هنری در افغانستان اجازه فعالیت ندارد. هر چیزی که در ۲۰ سال در بخش هنر ساخته شده بود توسط طالبان تخریب شد. به عنوان مثال، آثار هنری گرافیتی در فضاهای عمومی با جملاتی از قرآن نقاشی شده یا روی آن نوشته شده است. طالبان موسیقی را در مؤسسه ملی موسیقی افغانستان ممنوع کردند و هنرمندان را دستگیر کردند. دوستان سارا نبیل نیز دستگیر شدند. خانواده او پس از تهدید طالبان به دلیل فعالیت سارا مجبور به فرار به آلمان شدند.
نبیل می‌گوید این که چگونه هویت زنان و دختران را سلب می‌کنند، تکان‌دهنده است. او در مجموعه عکس های خود زیر نام "قدرت" که در سالون هنر مانهایم در آلمان نیز دیده می شود، به این موضوع می پردازد. تمرکز عکس های سیاه و سفید، شخصی است که غیرقابل تشخیص است. کریستینا برگمن، متصدی نمایشگاه می گوید: «سارا نبیل از اشکال مختلف حجاب کامل استفاده می کند که برخی از آنها ساختگی هستند تا نشان دهد که طالبان آگاهانه از قوانین لباس و رفتار برای سرکوب زنان و دختران در تفسیر بنیادگرایانه خود از شریعت استفاده می کنند.
تعهد به آموزش دختران و زنان
به دلیل حجاب، زنان نمی توانند محیط خود را به درستی درک کنند و شکل دهند. بنابراین آنها کم و بیش از فضای عمومی طرد خواهند شد. نبیل از روسری یا چادر و یا تصمیم پوشاندن موهای سر انتقاد نمی کند. با این حال، او مکانیسم سرکوبگر حجاب کامل و ساختارهای قدرت مرتبط را محکوم می کند. عکس آخر مجموعه عکس "قدرت" کاملا سیاه است و چیزی تشخیص نمی شود. نبیل می گوید: «این چیزی است که طالبان برای زنان تصور می کنند. زنان کاملا ناپدید شده اند.»
کار نبیل بسیار فراتر از هنر است. برای کمک به دختران در افغانستان، او یک برنامه آنلاین برای دختران دانش آموز به نام " E-School" افغانستان را تاسیس کرده است. با انجام این کار، او می خواهد اطمینان حاصل کند که دختران افغان پس از اینکه طالبان مکاتب متوسطه را برای دختران، علیرغم اعتراضات، باز نکردند آموزش ببینند.
نمایشگاه سارا نبیل در آتریوم سالون هنر مانهایم آلمان تا تاریخ ۲۸ آگست سال ۲۰۲۲ ادامه دارد. این نمایشگاه به صورت رایگان قابل دسترسی است.
nk, rsh (Sánchez)